مگنت تراپی یا همان مغناطیس درمانی نوعی روش درمانی است که با اعمال نیروی مغناطیس بر روی بدن با مقاصد درمانی انجام می گیرد.
امروزه استفاده از مگنت تراپی در کلینیک های فیزیوتراپی گسترش زیادی یافته است و بیماران می توانند با مراجعه به کلینیک فیزیوتراپی از مزایای مگنت تراپی بهره ببرند.
تسکین درد و تسریع روند بهبودی و ترمیم آسیب های بافتی از مهم ترین مزایای این روش درمانی است.
روش مغناطیس درمانی در گذشته های دور نیز مورد استفاده قرار می گرفته و امروزه نیز با پیشرفت های پزشکی با تجهیزات پیشرفته به بیماران نیازمند خدمات فیزیوتراپی ارائه می شود.
وجود حوزه های مختلف الکترو مغناطیسی طبیعی بدن علت مفید بودن مگنت تراپی است.
فعالیت مغناطیسی بدن با انتقال پیام ها در سیستم عصبی و عکس العمل عضلات به آن ها ارتباط دارد.
حوزه های مغناطیسی منفی موجب تحریک متابولیسم بدن، افزایش مقدار اکسیژن در دسترس سلول ها و کاهش محیط اسیدی در بدن می شوند.
بر اساس تحقیقات انجام شده استفاده از استفاده از این روش درمانی میزان هورمون اندورفین را بدن افزایش داده که می تواند بر روند انتقال درد تاثیر گذاشته و سبب اختلال در انتقال پیام درد شود.
استفاده از امواج مغناطیسی با تاثیری که بر بافت های آسیب دیده مانند استخوان و عضلات می گذارند به روند بهبودی بیمار کمک می کند.
بهبود عملکرد مفاصل و پیشگیری از انجام جراحی های غیر ضروری نیز از دیگر مزایای مگنت تراپی است.
افزایش جریان خون در عروق و مویرگ های کوچک که در طی درمان با این روش رخ می دهد به خروج مواد زاید بافت ها مانند اسید لاکتیک و کاهش درد های عضلانی کمک می کند.
افزایش جریان خون ناشی همچنین به انتقال بیشتر مواد ضروری به سلول ها نیز کمک می کند.
زنان باردار، افراد مبتلا به بیماری های مزمن ، افراد دارای ضربان ساز مصنوعی ، افراد مبتلا به بیماری های غددی و وجود زخم های خونریزی دهنده در بدن از مواردی هستند که نباید تحت درمان با مگنت قرار بگیرند.